Leczenie łojotoku

Łojotok zazwyczaj występuje w obszarach o wysokiej aktywności gruczołów łojowych, takich jak skóra głowy, twarz – zwłaszcza wzdłuż nosa i brwi, klatki piersiowej, pod pachami oraz w fałdach skórnych. Łojotok jest jedną z najczęstszych chorób skóry, występuje nawet u pięciu procent populacji. Mężczyźni są bardziej narażeni na łojotok, podobnie jak osoby starsze, ale występuje u osób w każdym wieku. W rzeczywistości, wiele noworodków wykazuje objawy łojotoku – forma wyprysku skóry, który powoduje suchą, łuszczącą się łuskę – “ciemieniucha”.

O chorobie

 

Objawy i leczenie

Łojotok może objawiać się w różnych formach. Często nagromadzona warstwa zaczyna się obłuszczać i skóra błędnie diagnozowana jest jako sucha.

Najczęściej objawia się jako:

  • czerwonawo-brązowe, suche lub grube, tłuste łuski i plamy na różnych częściach twarzy
  • grube, puszyste plastry i łuski na skórze głowy – znane jako łupież – które często obsypują się w formie białych płatków na włosy i ramiona
  • czerwonawe, łuszczące się plamy w fałdach ciała – zwłaszcza pod pachami i w fałdach brzusznych

W przypadku łojotoku owłosionej skóry głowy i łupieżu, należy stosować peelingi, szampony i toniki na bazie: kwasu salicylowego, kwasów owocowych, cynku. Preparaty należy stosować kilka razy w tygodniu do momentu wyciszenia objawów chorobowych. Gdy łojotok jest pod kontrolą, należy ograniczyć stosowanie preparatów, natomiast w celu zachowania prewencji stosować preparaty ze zmniejszoną częstotliwością.

Ciężkie, nieleczone przypadki łojotoku mogą spowodować tymczasową utratę włosów z powodu przewlekłego zapalenia skóry. Trwała utrata włosów może pojawić się, gdy mieszki włosowe stają się nieodwracalnie uszkodzone z powodu zapalenia podczas łojotoku.

TRYCHOLODZY LECZĄCY ŁOJOTOK:

Rezerwuj