Wiele spośród przypadków łysienia to przypadki tymczasowe, na przykład po przejściu chemioterapii. Łysienie jest też naturalną częścią procesu starzenia się organizmu i często nie wymaga leczenia. Jednakże, utrata włosów może być uciążliwa, wprawiać w zakłopotanie i powodować, że czujemy się niekomfortowo z własnym wyglądem. To z kolei ma duży wpływ na poczucie pewności siebie i przeszkadza w codziennym życiu. Jeśli czujemy, że problem ten w zbyt dużym stopniu wpływa na nasze prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie, należy szukać pomocy u specjalistów.
Łysienie androgenowe
Najczęstszą przyczyną utraty włosów u kobiet i mężczyzn jest łysienie androgenowe. To także przypadek najtrudniejszy w leczeniu. U mężczyzn ten typ łysienia może pojawić się już w nastoletnim wieku. Jeśli występują predyspozycje genetyczne do wystąpienia łysienia androgenowego, należy jak najszybciej zwrócić się o pomoc do trychologa.
Odpowiednie działania ograniczają wypadanie włosów, ograniczają i spowolnione łysienie oraz wpływają na odrost.
Łysienie plackowate
Najnowsze badania pokazują, że łysienie plackowate jest spowodowane nieprawidłowościami w układzie odpornościowym, które prowadzą do autoagresji i atakowania konkretnych tkanek własnego ciała. System odpornościowy atakuje mieszki włosowe i zakłóca normalny porost włosa. Łysienie plackowate może być także powiązane z innymi stanami, takimi jak autoimmunologiczne choroby tarczycy, bielactwo, toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów, czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
Natomiast diagnoza i leczenie tych chorób z bardzo małym prawdopodobieństwem zatrzyma przebieg łysienia plackowatego. We wszystkich formach tego typu łysienia, mieszki włosowe pozostają żywe i są gotowe do wznowienia normalnego porostu włosów, jeśli tylko otrzymają odpowiedni sygnał. Systematyczna stymulacja skóry płytszą formą mezoterapii oraz preparatami na bazie komórek macierzystych oraz cegaba, pobudza mieszek włosowy oraz odrost.
Łysienie tologenowe
Istnieje wiele przyczyn łysienia tologenowego. Do najczęstszych zalicza się: poród, ciężkie zakażenia, przewlekłe choroby, silny długotrwały stres, problemy z tarczycą, przyjmowanie niektórych leków, czy też nieprawidłowa dieta. Najważniejsze to prawidłowo określić przyczynę utraty włosów. Konieczne może być wykonanie badania krwi, które pomoże określić, czy problem wiąże się z nieprawidłowościami w organizmie, np. niedoborem żelaza. Jeśli wypadanie włosów spowodowane jest przyjmowaniem określonych leków, należy je zmienić lub zaprzestać stosowania po konsultacji z lekarzem. Natomiast gdy przyczyną są przejściowe choroby, czy też poród, problem zwykle przemija samoistnie a leczenie może przyspieszyć odrost utraconych włosów.
W przypadkach łysienia typu męskiego zaleca się stosowanie kuracji farmaceutycznych i trychologicznych w celu zahamowania procesu łysienia i wzmocnienia struktury włosów. Kuracje farmaceutyczne polegają na przyjmowaniu finasterydu, który blokuje powstawanie dihydratestosteronu – DHT (hormonu wywołującego łysienie) oraz wcieraniu preparatów na bazie minoxidilu hamującego wypadanie włosów. W obydwu przypadkach, niestety wystąpić może wiele skutków ubocznych.
Najbezpieczniejszą, znaną metodą leczenia łysienia jest stosowanie preparatów na bazie naturalnych składników połączonych ze związkami aktywnymi:
- cegaba,
- crexepil.
W przypadkach intensywnego łysienia problem można kamuflować przy pomocy niechirurgicznych metod zagęszczania włosów czy mikropigmentacji skóry.
